"Πριν να γνωρισουμε τον πολεμο, σχηματιζουμε γενικα γι'αυτον μια εντυπωση ελκυστικη παρα αποκρουστικη. Εφορμηση κατα του εχθρου, μεθη ενθουσιαμου, χωρις να σκεφτεσαι ακριβως τις σφαιρες και τις βομβες γυρω σου και τους ανθρωπους που πεφτουν. Στο χρυσο κατωφλι της τελικης νικης, κρατωντας στα χερια το γλυκο καρπο της φιλοδοξιας, με τα ματια κλειστα την ωρα που ριχνεσαι στο παγερο θανατο, χωρις να ξερεις αν θα παρει εσενα ή αλλους.
Δεν ειναι πολυ δυσκολο και φανταζει ακομα λιγοτερο απ'οσο ειναι στην πραγματικοτητα.....
Ας ακολουθησουμε τον πρωτοπυρο στο πεδιο της μαχης.λοιπον:
Οσο πλησιαζουμε εκει, το ολο και πιο ξεκαθαρο ουρλιαχτο των κανονιων παυει να μπερδευεται πια με το σφυριγμα των οβιδων. Οι σφαιρες πετουν απο καθε σημειο στα πλευρα και απο πανω μας οι βομβες διαδεχονται αδιακοπα η μια την αλλη και αναγγελονται με εκεινο το συντομο και οξυ ηχο που αγγιζει τα αυτια και την ψυχη μας. Μια απο αυτες ξαφνικα πεφτει στο μεσο μιας ομαδας ανθρωπων ακριβως διπλα μας προκαλωντας εναν αθελο αναβρασμο και εμεις αντιλαμβανομαστε πως κλωνιζεται η ψυχραιμια μας και η παρουσια ηρω'ι'κου πνευματος. Και ο πιο θαραλλεος ακομα αρχιζει να τα χανει.
Ενα βημα ακομα και εχουμε μπει για τα καλα στη μαχη και εκει πια ο πρωτοπυρος αντιλαμβανεται, αρχικα απο το θεαμα και μονο, πως εδω το φως της λογικης κινειται σε ενα αλλο περιβαλλον και αντανακλαται διαφορετικα απ'οτι στη θεωρια. Οτι φαινεται φυσιολογικο αναμεσα σε τεσσερις τοιχους, παυει μονομιας.
Η γνωση που μεχρι τωρα πιστευαμε οτι εχουμε και η παιδικη μας φαντασια για δοξα και ηρωικα κατορθωματα καταρεει ...
Σε μια υποθεση τοσο επικινδυνη οσο το πεδιο της μαχης ειναι η ωρα που ερχομαστε αντιμετωποι με τη σοβαρη πλευρα της ζωης ..."
ΚΑRL VON KLAUSEWITZ
Περι του Πολεμου -βιβλιο 1ο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου